IMBIROWA LILJA - HIMALAJSKA PIĘKNOŚĆ O LECZNICZYCH WŁAŚCIWOŚCIACH

HEDYCHIUM SPICATUM - jest rośliną praktycznie nie znaną w Europie. Jednak w Azji jest to gatunek dobrze rozpoznawany i wykorzystywany od pokoleń w lecznictwie czy w pielęgnacji m.in.  w Ayurwedzie. Roślina ta występuje naturalnie w rejonie Himalajów. W Azji znana jest pod różnymi nazwami jako: Van Haldi, Kapoor kachri, Sati, Sandharlika, Takhellei, Kolczasty Ginger Lily, Ginger Lily. Nazwy te dla Europejczyków brzmią zupełnie obco. Tłumacząc jedną z nich ukazuje się nam dość znane słowo jak imbir liliowy. Dlaczego liliowy? Odpowiedź jest prosta. Roślina ta cechuje się dużymi biało - pomarańczowymi kwiatami, które nie co przypominają lilie. W Indiach kwiaty imbiru liliowego  są powszechnie wykorzystywane podczas rozmaitych świąt i uroczystości. Hindusi uprawiają tą roślinę jako kwiat ozdobny. Ze względu na przyjemną woń kwiaty tej rośliny używane są także w kuchni do aromatyzowania potraw. Nie rzadko kwiaty te spotkać można w hinduskich wieńcach i bukietach ślubnych. Roślina jest mrozoodporna. Kwiaty kwitną w październiku. 

SUROWCE WYKORZYSTYWANE W CELACH SPOŻYWCZYCH ORAZ LECZNICZYCH:

• Części jadalne: owocowe.
• Części lecznicze: kłącza, korzeń, olejek eteryczny.

 

Roślina ta zawiera w sobie wiele zdrowych substancji takich jak:

• skrobia, 
• żywice, 
• kwasy organiczne, 
• glikozydy, 
• białko, 
• cukry i związki chemiczne - sitosteroland, furanoid, diterpenowego-hedychenone i 7 - hydroxyhedychenone. 

WŁAŚCIWOŚCI:

• wiatropędne,
• wykrztuśne,  
• przeciwzapalne, 
• ściągające, 
• pobudzające, 
• wzmacniające na żołądek i na układ pokarmowy,
• rozszerzające - naczynia krwionośne.
• przeciwbólowe,

ZASTOSOWANIE:

Roślinę tą można wykorzystywać do leczenia wielu chorób i dolegliwości m.in.:

• różnych chorób wątroby,
• gorączka, 
• wymioty i biegunka,
• stany zapalne,
• ból,
• ukąszenia węża,
• korzenie - zapalenie oskrzeli i przeciwbólowo,
• korzenie - astma i obrażenia wewnętrzne,
• zapalenie zatok,
• skuteczne leczenie polipów nosa,
• zakażenia wirusowe,
• zapalenie stawów,
• zaćma,
• niestrawność,
• słabe krążenie krwi,
• rany, 
• wrzody,
• kaszel, 
• czkawka,

 KUCHNIA:

• Owoce - gotowane spożywane w pikantnych potrawach z soczewicy.
• Kwiaty jako aromaty do potraw. 

INNE ZASTOSOWANIA:

• Jako kadzidło - suszony korzeń.
• Pielęgnacyjne - uroda.

OLEJ:

• Olej pozyskiwany jest z kłączy. Woń przypomina zapach hiacyntów. 
• Olej ma właściwości silnie perfumujące. 

ZWIĄZKI CHEMICZNE WYSTĘPUJĄCE W OLEJKU:

• imonen, 
• cyneol, 
• terpinen,
• linalol, 
• p-cymen, 
• terpeneol.  
  

ZASTOSOWANIE OLEJKU:

• naprawcze, 
• przeciwutleniacz - niszczy wolne rodniki,
• przeciwgrzybiczne - grzybica paznokci,
• hipoglikemię - spadek glukozy we krwi, 
• spazmolityczne - rozkurczowe na mięśnie, 
• środki cytotoksyczne - działanie niszczące komórki np. rakowe, 
• uspokajające, 
• depresyjne,
• przeciwzapalne, 
• przeciw robakom, 
• przeciwbólowe, 
• obniżające ciśnienie, 
• rozszerzające naczynia,
• przeciw drobnoustrojom,
• Gram + i Gram - (bakterie z rodzaju Staphylococcus aureus) 
• trądzik,
• skaleczenia,
• alergia skórna,
• reumatyzm,

Po tym wszystkim co ma nam do zaoferowania ta roślina chyba warto wiedzieć o jej istnieniu. 

Powyższa wiedza ma tylko charakter informacyjny.